Een lange dag

Vanmorgen vertrekken we om 8 uur bij de kerk maar niet voor ik de horlepiep gedanst heb op de verhoging naast de kerk zoals ik Eric beloofde uit dankbaarheid voor de unieke slaapplaats.  Wij gaan een reis van 300 km afleggen naar een service plek zodat we water kunnen tanken en kunnen legen. De weg erheen vliegt voorbij, het is nadat we het dorpje verlaten hebben enkel snelweg en het is erg rustig op de weg. Wij komen dus ook vroeg aan en als eerste loop ik even met Gipsy. Het is hier een en al vlieg, bah wat zonde want het is werkelijk een prachtig verzorgde plek met veel ruimte ook. We blijven dus binnen eten en besluiten om lekker een siësta te houden, we zijn tenslotte in Spanje niet waar 😉 we tukken even lekker en dan loop ik nog een grote ronde met Gipsy terwijl Eric nog slaapt. Als ik terugkom maakt Gipsy hem wakker en Eric stelt voor dat we verder rijden richting Coura en we zien wel waar we belanden. Zo gezegd, zo gedaan we gaan weer op pad met als eindbestemming Coura of wat er ook op ons pad komt. Al gauw blijkt dat het 1 grote snelweg is van 352 km die we voor ons hebben liggen en Coura is 400 km  dus dan ben je er al bijna. We besluiten gewoon te rijden en we zien het wel. De reis gaat heel voorspoedig en ergens onderweg maken we het eten klaar en eten we wat, nog even wat drinken een rondje met het hondje en weer door. Om 20:00 uur, mooi op tijd komen we op de camperplaats in Coura aan. Ik bel even naar Michelle om te zeggen dat we er zijn en ze loopt te wandelen met Ramona en de hondjes Frits, Niko en Dax en  zegt dat ze meteen in de auto stapt en langs komt. Ze zijn er zo, dat is gezellig. Dax is enorm gegroeid en Niko is de nieuwe hond van Sander en Michelle, wat een mooi exemplaar en wat een knuffel kont. Sander komt later ook nog even langs en voor we het weten is het alweer 00:00 uur als de laatste vertrekt, heel fijn om weer in Portugal te zijn. Alle honden kunnen prima met elkaar opschieten, we kruipen te bed tot morgen slaap lekker en tot schrijfs👋🏻