Inpakken en wegwezen

Gisterenavond kwamen Michelle en Sander even gezellig taart eten voor Gipsy haar verjaardag ❣️ ze werd verwend met allemaal lekkere dingen en het hoefje was favoriet, ze lag er de hele avond op te knauwen. De coco staart van de Lidl ging er goed in🤣 het is in het buitenland altijd maar de vraag wat je koopt. Ik heb gisteren bij Eric aangegeven dat ik weer verder wil reizen, ergens waar het niet regent want helaas na al het prachtige weer wat wij gehad hebben de afgelopen 3,5 week is de voorspelling voor Coura de komende 2 weken enkel regen. Eric was wel verrast door mijn plotselinge mededeling, maar beaamde dat hij daar net zo goed geen zin in had. We besluiten dus samen om lekker te gaan rijden een klein stukje tot het weer opklaart en per dag te kijken wat we doen. We hebben alle tijd van de wereld want begin november staat gepland om weer in Nederland te zijn. Tijdens het reizen zien we ook veel meer, aangezien we in Coura niet zo ver kunnen wandelen het gaat de hele tijd op en neer. En Gipsy.... ze wilt zo graag weer los rondrennen en dat gaat in Coura alleen bij de waterkant en in de tuin bij Sander en Michelle, maar daar ga je met de regen ook niet heen voor de gezelligheid 😂 zo gezegd zo gedaan, op ons dooie gemak rijden we vanmorgen om half 10 richting Lugo is Spanje, die weg was de mooiste tot nu toe en er valt nog heel veel te zien. Het is een ritje van 200 km en zo blijft er tijd genoeg om lekker te wandelen. Bij aankomst op de camperplaats blijkt het nog droog te zijn ook, bewolkt maar droog. We eten lekker brood en dan ga ik heerlijk wandelen met Gipsy. Het is hier ontzettend groen, veel gras en het ziet ernaar uit dat ze de volgende wandeling lekker los kan lopen. Ik ga uiteraard altijd eerst de omgeving verkennen. De yucca staat hier nog volop in bloei en het is al half oktober, dus bloemen en nog geen paddenstoelen, die vind ik thuis wel weer. Het was heerlijk om met Michelle en Sander samen te zijn en te zien hoe snel ze al geïntrigeerd zijn in de Portugese samenleving, ze kunnen alle  2 al een echt gesprek voeren, daar kunnen de asielzoekers een voorbeeld aan nemen, als je iets echt wilt dan kun je het ook! Ook Frits en Niko moeten we weer missen, het was erg leuk om die twee te zien, maar voor die twee mannen is het toch het fijnste als ze lekker met z'n tweetjes zijn, geen rivaliteit, geen Gipsy om te beschermen, gewoon lekker samen zijn dat is genoeg. De bouw hebben we helaas niet meer kunnen ondersteunen, maar dat lukt die twee wel. Ze hebben ook nog tijd want op zijn vroegst komt de fundering in januari, dus het vloertje voor onder de schuur, dat komt er wel. Dus vanuit Lugo Hasta la Vista en tot schrijfs 👋🏻

Michelle en Sander bedankt voor alle tijd samen en de bijzondere plekjes die jullie met ons gedeeld hebben. Eindelijk hebben we Coura in al zijn pracht gezien en snappen wij waarom jullie je 💗 eraan gegeven hebben.